Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
W książce poruszono fundamentalną kwestię obecności metafor w tekstach naukowych poświęconych mediom, mediasferze, mediamorfozie. Obok trzech głównych bohaterów prowadzonych w niej rozważań: Jeana Baudrillarda, Marshalla McLuhana i Ervinga Goffmana uwzględniono także teksty m.in.: Derricka de Kerckhove’a, Johna Urry’ego, Deana MacCannella, a także innych badaczy, którzy nawiązują do trzech wymienionych w tytule klasyków. Okazuje się, że specyficzne - dla każdego z przywoływanych autorów – metafory, determinują obraz świata mediów, który wyłania się z ich tekstów. Metafory medialne przenikają także do języka potocznego i dziennikarskiego.
SPIS TREŚCI
Wprowadzenie. Metafory w dyskursie medioznawczym
Część pierwsza
Prekursorzy i „klasycy”
Rozdział 1. Twórcze metafory medialne. Zarys problemu w ujęciu
kognitywno –kulturowym na przykładzie teorii Jeana Baudrillarda
Rozdział 2. Macluhanizm czy nowa wizja świata?
Rozdział 3. Erving Goffman jako teoretyk mediów.
Rola metafory dramaturgicznejw portretowaniu współczesnych
Zjawisk kulturowo -społecznych
Część druga
Konteksty i kontynuacje
Rozdział 4. Netokracja wobec literatury
Rozdział 5. John Urry: doświadczenie wizualne.
Między MacCannellem a Baudrillardem
Rozdział 6. Między reprezentacją a symulacją.
Metafory mediacji
Zakończenie. Perspektywy dalszych badań nad twórczą
metaforą medialną w ujęciu kognitywno-kulturowym
Bibliografia
Słownik najważniejszych pojęć
Indeks nazwisk
Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM