Kategoria doświadczenia jako węzłowy punkt przecięcia między sferą publiczną a indywidualną wrażliwością i subiektywnymi środkami wyrazu stanowi kluczowe pojęcie nie tylko w dyskursie epistemologicznym, ale także w religijnym, estetycznym i politycznym. A jednak stanowi „jedno z najmniej wyjaśnionych pojęć, jakimi dysponujemy", jak nie bez racji pisał Gadamer. Książka Martina Jaya pod pożyczonym od Williama Blake'a tytułem „Pieśni doświadczenia" wielu z wątpliwości nie wyjaśnia, a nawet nie ma takich ambicji. Zamiast systematycznego wykładu autor proponuje bliższe przyjrzenie się wybranym wątkom pisania o doświadczeniu, z pasją tropiąc różnorakie powody, dla których tak wielu filozofów, myślicieli i artystów to właśnie pojęcie fascynowało. Choć podejmując kolejne wątki, Jay sięga aż do starożytności, to jednak najwięcej uwagi poświęca problematyce współczesnego kryzysu autonomicznego podmiotu oraz warunkowanego przezeń kwestionowania możliwości gromadzenia i komunikowania doświadczeń.

SPIS TREŚCI

Podziękowania

Wstęp

Rozdział I

„Proces" doświadczenia. Od Greków do Montaigne'a i Bacona .

Rozdział II

Doświadczenie i epistemologia. Spór między empiryzmem

i idealizmem

Rozdział III

Siła doświadczenia religijnego. Schleiermacher, James,

Otto i Buber

Rozdział IV

Powrót do ciała poprzez doświadczenie estetyczne. Od Kanta

do Deweya.

Rozdział V

Polityka i doświadczenie. Burkę, Oakeshott i angielscy

marksiści

Rozdział VI

Historia i doświadczenie. Dilthey, Collingwood, Scott

i Ankersmit

Rozdział VII

Kult doświadczenia w amerykańskim pragmatyzmie.

James, Dewey i Rorty

Rozdział VIII

Opłakując kryzys doświadczenia. Benjamin i Adorno

Rozdział IX

Poststrukturalistyczna rekonfiguracja doświadczenia.

Bataille, Barthes, Foucault

Zakończenie

Indeks nazwisk