Książka proponuje krytyczną formułę analizy bezrobocia i biedy jako problemów społecznych, które z jednej strony mają naturę faktów społecznych, a z drugiej strony, w zmediatyzowanym świecie są zjawiskami bardzo wrażliwymi na polityczną oraz instrumentalną ideologizację. Osadzając rozważania w wybranych koncepcjach problemów społecznych, autorzy wskazują na kwestie definicyjne, przyczyny, konsekwencje, dynamikę sporów wokół bezrobocia i biedy, uwikłanych w dyskusję aktorów, a także interwencję socjalną, która powinna uwzględniać  złożoną i szeroką wiedzę na ich temat. Autorzy ukazują nie tylko relację pomiędzy bezrobociem i ubóstwem, ale także dokonują swoistej dekonstrukcji pojęć, wydobywając ich złożoność i wielowątkowość. Bez świadomości  skomplikowanej natury biedy i bezrobocia oraz związków pomiędzy nimi, obraz tych zjawisk może być i bywa – zwłaszcza dla osób nie doświadczających tego typu problemów – stereotypowy.