Kisielewski to niewątpliwie jedna z najciekawszych i najbardziej barwnych osobowości w kalejdoskopie polskich intelektualistów XX wieku. Na jego wyjątkowo bogaty dorobek składają się ponad dwa tysiące felietonów, kilka setek artykułów i innych tekstów, dziesiątki książek, kompozycji, ponadto licząca pół wieku szeroka i bogata działalność. 
Książka stanowi próbę systematyzacji intelektualnych poglądów Kisielewskiego, ich uporządkowania i wyjaśnienia, w oparciu o analizę całości dorobku: felietonistyki, artykułów i rozpraw teoretycznych, krytyki, a także publicznej działalności społecznej i politycznej. Powyższe zostały skonfrontowane z praktyką artystyczną Kisielewskiego: prozatorską i muzyczną, wielkie znaczenie ma również analiza kontekstu politycznego, społecznego, ideowego. Książka relacjonuje tym samym całokształt zapatrywań Kisielewskiego na sprawy kultury i sztuki, jako w miarę spójną, choć ewoluującą filozofię sztuki. Jako główną oś, pomagającą uszeregować tak złożone panoptikum zagadnień i problemów omawianych tu różnych sfer działalności Kisielewskiego, przyjęto prządek chronologiczno-problemowy oraz kategorie klerkizmu i autonomii sztuki, będące heterogeniczne względem innych płaszczyzn, idei i koncepcji, a przez to umożliwiające uchronienie wywodu przed niebezpieczeństwem uproszczenia.
Książka wykazuje, iż artystyczne, kulturalne, a także polityczne koncepcje i postulaty Kisielewskiego były uzasadnione, przemyślane i głębokie, opierały się o trwałe, spójne i zdefiniowane w latach trzydziestych XX wieku podstawy światopoglądowe i ideowe, wielki temperament, szeroką i permanentną edukację, wybitnych mistrzów (Irzykowski, Tatarkiewicz, Kołaczkowski) oraz szczególne wydarzenia trzech okresów w dziejach Polski. Poszczególne tezy książki wskazują m.in. na proeuropejską, frankofilską orientację Kisielewskiego, relatywną stałość poglądów, imperatyw liberalizmu we wszystkich płaszczyznach wypowiedzi i działalności, ewolucję i dychotomię postawy klerkowskiej, nadrzędność kategorii muzycznych w zapatrywaniu na sprawy sztuki oraz kluczową rolę doświadczeń lat trzydziestych oraz wojny w kształtowaniu podstaw ideowych i światopoglądu autora.
Kisielewski powszechnie postrzegany jest przede wszystkim jako Kisiel: felietonista, kpiarz, Stańczyk, tymczasem  u podstaw niniejszej książki leży teza stanowiąca o wielkiej powadze autora – humanisty, człowieka kultury, patrioty.

SPIS TREŚCI

ZAMIAST WSTĘPU

1. UCZEŃ IRZYKOWSKIEGO

1. Młodość, fragmenty z życia, inspiracje

2. Tło polityczne i ideowe

3. Środowisko publicysty – „Bunt Młodych”

4. Publicystyka kulturalna Kisielewskiego

a) Autonomiczna i społeczna koncepcja sztuki

b) Autonomia a specyfika kultury

c) Talent i heroizm

d) Romantyzm

e) Aktualia kulturalne

5. Muzyka

6. Inspiracje i tło ideowe publicystyki Kisielewskiego

a) 1910 – pokolenie na wskroś polityczne

b) Autotelizm

c) Personalizm

d) Kwartalnik „Marchołt”

e) „Bunt Młodych” ponownie

f) Irzykowski

2. KISIELEWSKI I WOJNA

1. Okupacja

2. Powstanie warszawskie

3. Doświadczenie wojny

3. KLERK „ZDRAJCĄ PODSZYTY”.

DZIAŁALNOŚĆ KISIELEWSKIEGO W LATACH 1945-1955

1. Kisielewski w latach powojennych

2. Tło polityczne i ideowe

3. Prasa literacka, obozy i dyskusje literackie

4. Przeciwny biegun: „Tygodnik Powszechny” jako środowisko publicysty

5. Publicystyka Kisielewskiego

a) Kontynuacja i obrona przeszłości

b) Kultura jako całokształt

c) Liberalizm

d) Co to jest sztuka?

e) Od tezy do idei artystycznych

f) Rozumienie pojęcia realizm

g) Literatura dla czytelników

h) Dyskusje i polemiki: formalizm – propaganda

i) Charakterystyka literatury i działalność krytyczna: idea i wizja

j) Metoda polemiki

6. Testament Irzykowskiego

4. ZDRADA KLERKA. DZIAŁALNOŚĆ KISIELEWSKIEGO

W LATACH 1956-1989

CZĘŚĆ PIERWSZA: LATA 1956-1970

1. Kisielewski z Gomułką

a) 1956-1959. Etap mówienia „tak”

b) 1960-1968. Etap mówienia „lampa”

c) 1968-1971. „Milczenie”

2. Tło polityczne i ideowe

3. Publicystyka kulturalna Kisielewskiego w latach 1956-1968

a) Rozrachunki z przeszłością

b) „Zdrowa czarność” jako postulat literacki

c) Czarność a realizm

d) Czarność a literatura socjalistyczna

e) Czarność jako rozrywka

f) Rozrywka i sztuka popularna

g) Wolny rynek i liberalizacja sztuki

4. Zdrada klerka

CZĘŚĆ DRUGA: LATA 1971-1989

1. Kisielewski wobec uwarunkowań politycznych

2. Lata 1971-1989

3. Publicystyka kulturalna Kisielewskiego w latach 1971-1989

a) Perspektywa „normalności”

b) Literatura socjalistyczna: od idei do fotografii

5. KISIELEWSKI PISARZ

1. Wokół nowego postulatu literackiego

2. Praktyka pisarska

6. OBRONA KLERKIZMU. ROLA MUZYKI W ŻYCIU

ORAZ KONCEPCJACH ARTYSTYCZNYCH STEFANA KISIELEWSKIEGO

1. Autotelizm

2. Jazz

3. Kisielewski jako kompozytor

4. Podsumowanie

PODSUMOWANIE

BIBLIOGRAFIA

SUMMARY

INDEKS OSÓB

Cena detaliczna: 36,00 zl