seria HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI

Czym wytłumaczyć niezwykłą fascynację myslą Derridy w środowisku literaturoznawców po obu stronach Atlantyku? Jakie były i są przyczyny równie głębokiej niechęci do dekonstruckji? Czy - zwłaszcza z obecnej perspektywy - uznać ją wypada jedynie za dekonstrukcję tradycyjnych ideałów humanistyki, czy też wynikają z niej jakies istotne konsekwencje? Na te stale powracające pytania autorka stara sie udzielić odpowiedzi popartych gruntowną analizą historyczną wskazującą wątki spajające poszukiwania poststrukturalistów przełomu lat 60. i 70. z aktualnymi tendencjami myśli ponowoczesnej. Podjętą w tej książce próbę opisania związków wczesnej fazy dekonstrukcji Derridowskiej i francuskiej refleksji teoretycznoliterackiej śmiało można uznać za pionierską i to nie tylko na gruncie polskim.

HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI poświęcone są prezentacji studiów nad tymi nurtami w literaturze, teorii, filozofii i historii kultury, których specyfikę określają horyzonty nowoczesności. W monografiach oraz zbiorach prac polskich i tłumaczonych, składających się na kolejne tomy serii, problematyka nowoczesności stanowi punkt dojścia, obszar centralny bądź przedmiot krytycznych odniesień i przewartościowań - pozostając niezmiennie w kręgu zasadniczych badawczych zainteresowań.