Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
seria HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI
Filozoficzny dyskurs nowoczesności to najsłynniejsza książka Jurgena Habermasa, a jednocześnie jeden z najważniejszych głosów w dyskusji nad filozoficznym dziedzictwem nowoczesności. Habermas opisuje drogę, jaką przeszedł dyskurs nowoczesny: od absolutnego panowania podmiotu, który doświadcza tragicznego rozdarcia między światem empirycznym i światem umysłu, przez próby zażegnania tego konfliktu, kończące się estetyczną utopią, aż po własny projekt “rozumu komunikacyjnego”, przezwyciężającego trudności wpisane w kategorię podmiotu. Bohaterami tej fascynującej opowieści są najważniejsi filozofowie współcześni: Adorno, Bataille, Foucault, Derrida, co sprawia, że książkę Habermasa można także czytać jako imponującą panoramę filozoficzną naszych czasów.
HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI poświęcone są prezentacji studiów nad tymi nurtami w literaturze, teorii, filozofii i historii kultury, których specyfikę określają horyzonty nowoczesności. W monografiach oraz zbiorach prac polskich i tłumaczonych, składających się na kolejne tomy serii, problematyka nowoczesności stanowi punkt dojścia, obszar centralny bądź przedmiot krytycznych odniesień i przewartościowań - pozostając niezmiennie w kręgu zasadniczych badawczych zainteresowań.
Komitet redakcyjny
Michał Paweł Markowski, Ryszard Nycz (przewodniczący), Małgorzata Sugiera
SPIS TREŚCI
Przedmowa
I. Nowoczesność: świadomość czasów i szukanie pewności w samej sobie
Dygresja o tezach historiozoficznych Benjamina
II. Pojęcie nowoczesności u Hegla
Dygresja o "Listach o estetycznym wychowaniu człowieka" Schillera
III. Trzy perspektywy: lewica heglowska, prawica heglowska i Nietzsche
Dygresja o przestarzałości paradygmatu produkcji
IV. Wejście w postmodernizm: Nietzsche jako tarcza obrotowa
V. Splot mitu i oświecenia: Horkheimer i Adorno
VI. Zachodni racjonalizm podważony przez krytykę metafizyki: Martin Heidegger
VII. Przelicytować uczasowioną filozofię źródeł: Derrida i krytyka fonocentryzmu
Dygresja o skasowaniu gatunkowej różnicy między filozofią a literaturą
VIII. Między erotyzmem a ekonomią ogólną: Bataille
IX. Krytyka rozumu jako demaskacja nauk humanistycznych: Foucault
X. Aporie teorii władzy
XI. Inne wyjścia z filozofii podmiotu - rozum komunikacyjny vs ześrodkowany w podmiocie
Dygresja o C. Castoriadisie: imaginacyjna instytucja
XII. Normatywna zawartość nowoczesności
Dygresja o zawłaszczeniu dziedzictwa filozofii podmiotu przez teorię systemów
Indeks nazwisk
Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM