Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
Zygmunt Łempicki (1886-1943) – filolog germanista, historyk literatury oraz badacz dziejów kultury duchowej, teoretyk literatury i filozof kultury. Żył w humanistycznym stylu, pielęgnując wiele różnorodnych pasji – muzyczną, teatralną, dziennikarską, pedagogiczną. Był redaktorem encyklopedii dla młodzieży Świat i życie, zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury, współautorem podręcznika do nauki języka niemieckiego, krytykiem muzycznym i teatralnym. Należał do licznych towarzystw naukowych. Zmarł w 1943 roku w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.
Zygmunt Łempicki reprezentuje ten typ osobowości, jakie lubił portretować Isahiah Berlin- dociekliwe umysły, chcące odnaleźć wiarygodne prawa wśród indywidualnych form ludzkiego świata, którym jednak „wrodzona niemożność ulegania pozorom” nie pozwala zadowolić się żadnymi przejrzystymi teoriami. Filozofia kultury, jaką stworzył, wyrastała z potrzeby znalezienia metody przedstawiania świata wytworów człowieka, uwzględniającej sposób, w jaki jego zjawisk doświadczamy – jako potężnych sił kształtujących nasze życie. Ta bardzo erudycyjna filozoficzna koncepcja, mająca za przedmiot kulturę z uwagi na różne znaczenia jej pojęcia, stanowi podstawę dla prac historycznych i teoretycznych uczonego w zakresie literatury i duchowych dziejów.
Spis treści
Wstęp
Rozdział pierwszy
Miejsce rozprawy W sprawie uzasadnienia poetyki czystej w całości teorii literatury Zygmunta Łempickiego
Rozdział drugi – Teoria literatury
Dzieło literackie jako „siła”, „energia”. Stosunek teorii literatury Zygmunta Łempickiego do fenomenologicznej koncepcji dzieła literackiego Romana Ingardena
Znaczenie myśli J.G. Herdera i Shaftesbury’ego dla teorii literatury Zygmunta Łempickiego
Związek teorii literatury Zygmunta Łempickiego z irracjonalistycznym stylem myślenia
Kategorie teorii literatury Zygmunta Łempickiego i ich zastosowanie do ujęcia dzieła literackiego
Zagadnienie ciągłości w historii literatury i stosunku Zygmunta Łempickiego do istniejącej w literaturoznawstwie dychotomii: ekspresja – mimesis. Uprzywilejowane stanowisko literatury w obrębie wytworów kultury
Rozdział trzeci – Filozofia kultury
Stanowisko teoretyczne Zygmunta Łempickiego a tendencje filozoficzne lat dwudziestych XX wieku
Cztery znaczenia pojęcia kultury: kultura jako systemy kultury, znaczenie antropologiczne terminu, znaczenie normatywne i morfologiczne
Kategorie opisowe oraz kategorie dotyczące powstawania wytworów kultury i przedstawienia jej rozwoju
Zagadnienie możliwości rozumienia zjawisk kultury. Problem tworzenia pojęć ogólnych w historii. Metoda ujmowania zjawisk kultury
Rozdział czwarty – Stanowisko Łempickiego wobec problemu historyzmu
Zakończenie
Podziękowanie
Bibliografia
Indeks nazwisk
cena detaliczna 37,00 zł
Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM