Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Akceptuję
|
Epistula privata. Przyczynek do badania niewysławialnego w mowie pisanej Epistula privata. Przyczynek do badania niewysławialnego w mowie pisanej
Epistula privata. Przyczynek do badania niewysławialnego w mowie pisanej
ISBN: 97883-242-3748-7
ISBN e-book: 978-83-242-6582-4
Data premiery: 14.12.2021
Liczba stron: 228
Format: 135x205
Wersje: KSIĄŻKA / EBOOK (pdf)
31,20 PLN
39,00 PLN
23,00 PLN
Dodaj do schowka »
Wyślij znajomemu »
Zobacz opinię o książce »
Dodaj opinię o książce »
Opis książki:

Zawarte w mojej książce dociekania filozoficzne dotyczą niezwykłego zjawiska, jakim jest list prywatny – epistula privata. Jest on zapisaną wypowiedzią, rozłożoną w czasie, rozmową z nieobecnym, który w sposób nieodgadniony uobecnia się w chwili, kiedy otrzymujemy na nasz list odpowiedź (a ściślej ‒ kiedy ją czytamy). W akcie czytania litery przekształcają się w sens, ale w liście prywatnym jest coś ponad to: przekształcają się w dźwięk znanego głosu. Autor listu przemawia własnym głosem (pod warunkiem, że list jest prywatny i autora znamy).  List przemawia ustnie, jak mawiali Grecy, „żywym głosem”, nawet wówczas, gdy autora wśród żywych już nie ma. W liście jest coś jeszcze, co w epoce listów elektronicznych i wszelkiego rodzaju komunikatorów już nie występuje – oczekiwanie na odpowiedź. Takie oczekiwanie może trwać kilka dni, a nawet tygodni lub miesięcy, niekiedy lat. Co dzieje się w tym czasie z prowadzoną w listach rozmową? Za sprawą swoich cech szczególnych korespondencja prywatna wytwarza niezwykłe warunki, w których język ukazuje swoje ukryte moce. W listach prywatnych potrafimy przekazywać sobie treści niewysławialne.
Julia Marczyńska

Perspektywa rozprawy jest dwoista:  spojrzenie filozofów [Platon, Heidegger, Wittgenstein, Husserl, Ricoeur, Gadamer, Derrida]  spotyka się tu bowiem ze spojrzeniem lingwistów, głównie Ferdinanda de Saussure’a oraz Romana Jakobsona. Taka wyraźnie strukturalistyczna opcja językoznawcza sprawdza się oczywiście w podjętym badaniu nad „niewysławialnością” czy niewysłowieniem […]. Dużo jednak istotniejsze są – rzecz jasna ‒ przewodnie pytania tej pracy. […] Koncentrują się one przede wszystkim na jednym pojęciu – na pojęciu granicy języka […].  Nie chodzi […] o samo tylko przywołanie i ukazanie granicy. Chodzi o coś więcej: o transgresję i […] dowiadujemy się, że ostatnie z przywołanych przez Autorkę pytań: „Czy możliwe jest przekroczenie granic języka?”  jest najważniejsze, o ile nie doprawdy jedyne, że właśnie namysłowi nad nim poświęcona jest w istocie cała rozprawa […]. I że prowadzi ono w obszar tego, co niewysławialne ‒ ściślej: w pewien szczególny jego fragment czy też fenomen, jakim jest epistula privata. Termin epistula (z dopowiedzeniem: privata) wiedzie, mocą swych genetycznych pokrewieństw, obecnych jeszcze w greckich pierwocinach wyrazu, ku skojarzeniom z wiedzą, wiarą, bliskością i mnóstwem innych sensów, zakorzenionych w mowie, a także – najzwyczajniej – w samej conditio humana. Jego forma natomiast zawsze przyzywa dialog, nie tylko zresztą platoński: „czas listu” jest czasem rozmowy.

Z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Mikołejko

 

Cezary Woźniak

Julii Marczyńskiej raport znad granic języka

Wprowadzenie. Granice języka

1. Mowa pisana

1.1. Język a mowa

1.1.1. Mowa jako u-życie języka

1.1.2. Mowa ustna a mowa pisana

1.2. Werbalne możliwości mowy pisanej

1.2.1. Co to znaczy wysłowić?

1.2.2. Słowo jako połączenie signans i signatum

1.2.3. Zdanie: rola orzeczenia

1.3. Pozawerbalne możliwości mowy pisanej

1.3.1. Pochodzenie oraz sposoby przekazania sensu dodatkowego

1.3.2. Sens dodatkowy jako przejście ku niewysławialnemu

1.3.3. O rozumieniu niewysławialnego poprzez wysłowione

2. Epistula privata

2.1. List jako posłanie. Badanie etymologiczne

2.2. Pisanie jako mówienie

2.3. Czytanie jako słuchanie

2.4. Mówienie i słuchanie: czas listu

3. Epistula privata jako mowa pisana

3.1. Między mową a pismem

3.2. Próba odkrycia niewysławialnego w wysłowionym: analiza listu Borysa Pasternaka do Mariny Cwietajewej

3.3. Niewysławialne a milczenie

Zakończenie

Bibliografia

Wyślij znajomemu:

Lista opinii:
Brak opinii
Dodaj opinię:

Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM