Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Akceptuję
|
Jak działać za pomocą słów? Proza Olgi Tokarczuk jako dyskurs krytyczny Jak działać za pomocą słów? Proza Olgi Tokarczuk jako dyskurs krytyczny
Jak działać za pomocą słów? Proza Olgi Tokarczuk jako dyskurs krytyczny
ISBN: 97883-242-3524-7
ISBN e-book: 97883-242-2956-7
Kategorie: MODERNIZM W POLSCE
Data premiery: 17.04.2019
Liczba stron: 336
Format: 150x235
Wersje: EBOOK (epub, mobi, pdf)
NAKŁAD WYCZERPANY
19,00 PLN
Dodaj do schowka »
Wyślij znajomemu »
Zobacz opinię o książce »
Dodaj opinię o książce »
Opis książki:

Książka jest pierwszą opublikowaną monografią naukową w całości poświęconą twórczości Olgi Tokarczuk. Pisarka ukazana jest z jednej strony jako ktoś, kto słowo traktuje z ogromną powagą, zbliżając się do kabalistycznej wiary w jego sprawczą energię, z drugiej zaś jako literacka rewolucjonistka i aktywistka. Pisanie ma być dla niej „robieniem rzeczy ze słów” i rodzić się z potrzeby zmieniania świata (światów?), które również powstały z języka. Z tej perspektywy Olga Tokarczuk może być odbierana jako „łagodna rewolucjonistka”, która poddaje badawczemu oglądowi to, jak poszczególne języki (dyskursy) kształtują podmioty i rzeczywistość. Katarzyna Kantner interpretuje powieści Olgi Tokarczuk (od Podróży ludzi Księgi do Ksiąg Jakubowych), ukazując je jako praktykę etyczną i ważny głos w polskiej debacie publicznej oraz element komunikacji społecznej. Literatura zostaje potraktowana jako dyskurs krytyczny – narzędzie, za pomocą którego można ukazywać (ale też neutralizować) mechanizmy ekskluzji i opresyjne struktury obecne w innych typach dyskursu oraz przyznawać głos grupom marginalizowanym. W świetle tych analiz wyłania się także projekt innego rodzaju języka – takiego, który próbuje oddać sprawiedliwość i wytworzyć porozumienie. W książce pada również pytanie o specyficzne napięcie między tym, co „elitarne”, a  tym, co „popularne”, a więc o to, czy radość opowieści i przyjemność lektury można połączyć z obnażaniem poznawczych klisz i wybijaniem czytelnika z etycznego i światopoglądowego komfortu.

 

Katarzyna Kantner – literaturoznawczyni, copywriterka. W 2016 roku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego obroniła pracę doktorską na temat twórczości Olgi Tokarczuk. W swoich badaniach koncentruje się na zagadnieniach takich jak intymistyka, antropologia współczesnej powieści oraz związki pomiędzy literaturą a filozofią. Autorka publikacji w „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Litrackim” i „Tekstualiach”.

Wykaz skrótów 
WSTĘP 
 
Rozdział I: Dyskurs metaliteracki Olgi Tokarczuk
1. Paratopia (pisarz jako „samotnik”, „kloszard”, „medium”,
„heretyk”, „światotwórca”) 
2. Dyskurs zwany fikcją 
3. Pisarz wobec wspólnoty 
4. Literatura a inne dyskursy 
4.1. Literatura a religia 
4.2. Literatura a filozofia 
4.3. Literatura a nauka 
5. Genologia i kompozycja 
6. Ethos 
 
Rozdział II: O przekraczaniu dyskursywnej granicy między człowiekiem a zwierzęciem 
1. Literatura jako dyskurs 
2. Literatura a „wola prawdy” 
3. Antropocentryczne wykluczenie 
4. Dyskursy o wykluczeniu, dyskursy wykluczenia i dyskursy wykluczonych 
5. „My – oni”. Konstruowanie podmiotu dyskursu wykluczonych
6. Prawo głosu (o mechanizmach legitymizacji i delegitymizacji)
7. O tych, którzy są „w Prawie”, i o tych, którzy nie są 
8. Prawda i bluźnierstwo 
9. „Odwrotna eucharystia” i posthumanistyczna transsubstancjacja
10. Kryminał – kwestia gatunku 
11. Prowadź swój pług przez kości umarłych w kontekście dyskursu środowiska ekoaktywistów 
12. Inny punkt widzenia – literackie konceptualizacje pozaludzkich sposobów odbierania świata 
13. Milczenie zwierząt 
14. Bios i zoe 
 
Rozdział III: Dyskurs postsekularny w prozie Olgi Tokarczuk 
1. Podróż ludzi Księgi
1.1. Niemota i milczenie transcendentne 
1.2. „Trzecia droga” – alchemia jako nieudana próba 
1.3. „Jestem” jako asercja 
2. Prawiek i inne czasy 
3. Dom dzienny, dom nocny 
3.1. Historia Paschalisa – żywot nienormatywny 
3.2. Nożownicy – antypsalm 
4. Anna In w grobowcach świata 
5. Bieguni 
5.1. Ewangelia wygnanego Boga 
5.2. Dies irae – sąd nad stwórcą 
6. Księgi Jakubowe (o rewolucji w języku) 
6.1. Frankizm jako „przynaglanie końca” 
6.2. Herezja i ortodoksja
6.3. Mesjasz jako fabulator 
6.4. Karnawał mesjański 
6.5. Mesjasz jako tłumacz 
6.6. Mesjasz jako ideolog 
 
Rozdział IV: Polacy i Inni. Dyskursywne relacje międzyetniczne w prozie Olgi Tokarczuk 
1. Czy „Tokarczuk” to jest polskie nazwisko? 
2. Relacja pierwsza: Polacy i Żydzi 
2.1. Prawiek i inne czasy 
2.2. Księgi Jakubowe 
3. Relacja druga: Polacy i Niemcy 
3.1. Prawiek i inne czasy 
3.2. Dom dzienny, dom nocny 
4. Relacja trzecia: Polacy a narody „Wschodu” 
4.1. Prawiek i inne czasy: smutny bies – casus Iwana Mukty 
4.2. Ostatnie historie: „Panna z dalekiego kraju” – casus Paraskewii 
 
Rozdział V: Dyskurs a rzeczywistość psychiczna 
1. Che Guevara: obłęd jako dyskurs, który zaraża 
2. Bieguni 
2.1. Psycho(ideo)logia i ucieczka w przypadkowość 
2.2. Kunicki – obłęd jako czytanie znaków 
3. E.E.
3.1. Przypadek panny E.E. / przypadek pacjentki S.W. 
3.2. Podmiot „mediumiczny” – osobowość w fazie kryzysu 
3.3. Kryzys racjonalności 
3.4. Lektura znaków – o przywracaniu utraconej całości doświadczenia 
 
Zakończenie 
Bibliografia 
Nota Bibliograficzna 
Indeks NAZWISK 
SUMMARY 
Wyślij znajomemu:

Lista opinii:
Brak opinii
Dodaj opinię:

Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM