Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
MODERNIZM W POLSCE. Tom 26
Ekspresjonizm poznański, jeden z pierwszych ruchów awangardowych w polskiej literaturze, szybko wypalony i nie uczestniczący już w głównych sporach i dyskusjach programowych dwudziestolecia międzywojennego, zasługuje na baczniejszą uwagę. Jak w soczewce skupiają się w nim inspiracje charakterystyczne dla nowych prądów literackich modernizmu oraz zależność od wielu idei przednowoczesnych. Kojarzony potocznie z ,,poetyką krzyku", poznański ekspresjonizm okazuje się bliski formalnym i estetycznym dylematom sztuki nowoczesnej z jej poszukiwaniem nowego sposobu wysławiania. Błędnie uważany za ruch epigoński względem literatury romantycznej, wciąż ważnego punktu odniesienia u progu niezdobytej jeszcze niepodległości Polski, ekspresjonizm, choć zanurzony w dziewiętnastowiecznej frazeologii, roztrząsa modernistyczne dylematy podmiotowości i epistemologii. Pozwala to wskazać na szczególny, eklektyczny charakter tej wczesnej polskiej awangardy, sięgającej do tradycji literatury romantycznej i asymilującej jednocześnie wiele koncepcji, które stały się pierwszoplanowe na początku dwudziestego wieku. Choć pozbawiony tak znacznej siły oddziaływania, jak ekspresjonizm niemiecki, poznański nurt zapewnił sobie ,,długie trwanie'' w twórczości grup takich jak Ponowa i Czartak, a wiele jego idei - co widoczne w twórczości Emila Zegadłowicza - okazało się znacznie trwalszymi niż jego instytucjonalne istnienie.
Katarzyna Szewczyk-Haake - pracownik naukowy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Jej zainteresowania obejmują historię literatury współczesnej oraz komparatystykę literacką. Poza literaturoznawstwem trudni się także przekładem artystycznym.
SPIS TREŚCI
Wstęp
1. Po pierwsze - „ekspresjonizm"
2. Po drugie - „projekt"
3. Po trzecie - Zegadłowicz
Rozdział I
„Rozpierzchnięte partyzantki duchowe".
O mitach ekspresjonistycznych
Uwagi wstępne
Cześć I: Emil Zegadłowicz - strażnik i krytyk mitu
Cześć II: Dwojaki stosunek do Boga, czyli ekspresjonistyczna irreligia Część III: Faust, czyli uzasadnienie mitu aktywizmu
Cześć IV: Postać biblijna - bohater komunionistyczny, czyli o poszukiwaniu wiarygodności
Rozdział II
„W czasów powodzi". Koncepcje historii i czasu
w poezji poznańskich ekspresjonistów
Uwagi wstępne
Części: „Trwanie w zmienności"
Cześć II: „Zbliża się czas"
Cześć III: Symbolika pory dnia
Rozdział III
„Czy to ja? Czy to nie ja?". Ekspresjonistyczne rozważania
problemu podmiotowości
Uwagi wstępne
Część I: Między „maską" a „tęsknotą"
Część II: „Doszedłem do granic koniecznej samotności".
Między osobnością a wspólnotą
Część III: Między krzykiem a abstrakcją
Rozdział IV
„Jaka jest łączność rzeczy?". Oblicza dualizmów w poezji ekspresjonistycznej
Uwagi wstępne
Część I: Poszukiwanie „jedności" jako sposób oglądu świata
Część II: „Widzę dobro nigdzie złego". O ekspresjonistycznym projekcie etycznym
Część III: Dualizm ducha i materii
Część IV: „Rzekoma niewyrażalność prawdy"
Zakończenie
Bibliografia
Indeks nazwisk
Indeks rzeczowy
Streszczenie
Cena detaliczna: 35.00 zł
Projekt i wykonanie: YELLOWTEAM