Seria NAGRODA im. STEFANA MORAWSKIEGO

Strategia rewaloryzacji to pewna zakamuflowana zasada działania  zarówno artystów, jak i teoretyków różnych gałęzi sztuki. Polega ona na częściowym pozostawaniu w sprzeczności z obiegowym użyciem konkretnych pojęć, na sięganiu i eksplorowaniu takich znaczeń, które zostały całkowicie zapomniane lub wydają się tak archaiczne, że aż niemożliwe do brania pod uwagę w dzisiejszych warunkach kulturowych. Nie traktuję strategii rewaloryzacji jako remedium na wszystkie bolączki współczesnych odmian refleksji nad sztuką, na ich kryzysową sytuację. Uważam ją natomiast za postawę, która zdolna jest ułatwić zajęcie konstruktywnego stanowiska wobec definicyjnego sceptycyzmu współczesnej estetyki i teorii sztuki, w ramach którego obumierają wszystkie sensy pojęć, nie zamierzających wcale wyjść z użycia.

Wioletta Kazimierska-Jerzyk - absolwentka historii sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, doktor filozofii, pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Estetyki Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się teorią sztuki i problemami estetyki współczesnej.

Spis treści

Wstęp

1. Rewaloryzacja piękna we współczesnej estetyce  filozoficznej

1.Dlaczego piękno trzeba dziś rewaloryzować? - Główne dylematy piękna w estetyce i teorii sztuki XX wieku

Przeciw pięknu

   Eliminacja piękna 

   Antyestetyczne odczucie piękna

"Nowe piękno"-czy jeszcze piękno?

Pozorne powroty piękna

   Pop-art a piękno

   Plagiaty i cytaty piękna

   Piękno w sieci?

   Piękno w warunkach powszechnej estetyzacji oraz symbiozy sztuki i kultury masowej - podsumowanie

2. Piękno jako aktualna kategoria estetyczna

   O pięknie, które zdarza się bardzo rzadko-"prorocze" słowo pociechy Arthura C. Danto  dla spragnionych piękna

   Piękno jako cecha konstytutywna sztuki modernistycznej-Odo Marquarda próba przezwyciężenia antyartystycznego kryzysu piękna

   Piękno jako trwały element  sztuki w ogóle w koncepcji Hansa Georga Gadamera

2.Rewaloryzacja eklektyzmu w postmodernistycznej teorii sztuki i krytyce  artystycznej w koncepcjach Charlesa Jencksa i Achille B. Olivy

1. Eklektyzm a postmodernizm - wprowadzenie

2. Znaczenie eklektyzmu - zarys problematyki

3. Wybór elementów i zarys wyboru dokonywanego przez eklektyka

4. Połączenie elementów i postać całości w dziele eklektyka

5.Motywacje strategi eklektycznej

6.Eklektyzm - objaw twórczej potencji kultury czy przeznaczenie humanisty? Podsumowanie

3. Rewaloryzacja epigonizmu

1.Termin "epigonizm" jako popularne narzędzie krytyka i historyka sztuki -  wprowadzenie

2. Epigonizm jako problem teorii sztuki

3. Postawa epigona - epigonizm jako strategia artystyczna

   Kulturowa tożsamość  epigona. Dystans czasowy epigona do pierwowzoru

   Stosunek epigona do pierwowzoru

   Recepcja twórczości epigona do jemu współczesnych

4. Strategia "epigona awangardy" - epigonizm a spór o istnienie awangardy w postmodernizmie

    Portret współczesnego awangardysty

    Awangardysta w postmodernizmie

4. Rewaloryzacja infantylizmu

1. Infantylizm a infantylizacja sztuki - główne problemy

2. Infantylizm w koncepcji "powrotu do źródeł"

3. Infantylizm a antyintelektualizm

   Antyintelektualizm a awangardowa infantylizacja sztuki

   Zjawisko infantylizacji w perspektywie związków kultury masowej i wysokiej

   Komiks a problem infantylizacji sztuki - przypadek szczególny

4. Infantylizm a ludyczność - nadzieje i zagrożenia cyberkultury

Zakończenie

Bibliografia

Nota bibliograficzna

Indeks rzeczowy 

Indeks nazwisk